Jednym z uzyskanych niedawno bardzo ciekawych wyników jest pomiar składu izotopowego wody emitowanej przez jądro komety. Okazuje się ono potwierdzać wcześniejsze, ale mniej pewne pomiary składu izotopowego wody emitowanej przez inne komety pochodzące z obłoku Oorta. Zawierają one stosunkowo wysoki poziom deuteru, wyraźnie wyższy, niż w wodzie na Ziemi. Wynik ten stoi w sprzeczności z oczekiwaniami. Modele powstawania planet wyraźnie sugerują, że pierwotna Ziemia musiała przejść przez etap bardzo silnego rozgrzania, kiedy to powinna utracić praktycznie cały zasób wcześniej zgromadzonych substancji lotnych, w tym i wody. Woda musiałaby więc zostać na Ziemię dostarczon ponownie później i naturalnym jej źródłem wydają się właśnie komety. Wygląda jednak na to, że nie były to komety formujące obłok Oorta. Podobny skład izotopowy jak woda na Ziemi wykazują za to komety z grupy Jowisza oraz planetoidy. Jak widać nadszedł czas, aby skorygować nasze wyobrażenia o tym jak kształtowała się wczesna historia Ziemi.

W przyszłym roku czekają nas kolejne spore atrakcje związane nie tylko z kometą Czuriumow-Gierasimienko. Amerykańska misja Dawn powoli zbliża się do planety karłowatej Ceres. Od lutego będziemy mogli oglądać ten obiekt z bliska. Z uśpienia wybudziła sie także misja New Horizons której celem jest kolejna planeta karłowata, Pluton. O tym jak wygląda ta "zdegradowana" planeta przekonamy się w lipcu przyszłego roku.

A powyższe zdjęcie prezentuje aktywność jądra komety 67P z września tego roku (ESA/Rosetta/MPS).