Rosetta obudzona

20 stycznia 2014 r. Rosetta, kometarna misja Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) zakończyła ponad 2,5-letni okres hibernacji, aby podążyć w kierunku swojego ostatniego celu, jądra komety Czuriumowa-Gierasimienko (ang. Churyumov-Gerasimenko).

Wystrzelona przed 10 laty (2 marca 2004 r.) Rosetta "odwiedziła" już po drodze dwie planetoidy: we wrześniu 2008 r. planetoidę (2867) Šteins (na zdjęciu obok u góry po lewej) i w lipcu 2010 r. planetoidę (21) Lutetia (na zdjęciu u góry po prawej). Šteins to nieregularna bryła o średnicy 5-7 km i kształcie diamentu z bardzo ciekawym łańcuchem kraterów widocznym na zdjęciu obok. Lutetia to znacznie większa planetoida o rozmiarach 132 × 101 × 76 km o bardzo skomplikowanej niejednorodnej budowie geologicznej wskazującej na to, że różne jej obszary tworzyły się w różnym czasie. Zaskoczeniem jest też dość wysoka gęstość tej planetoidy, ok. 3,4 g/cm³.

"Budzenie" Rosetty przebiegło pomyślnie, wszystkie instrumenty działają prawidłowo. Dość długa, 10-letnia droga Rosetty do komety wynika z faktu, iż do wprowadzenia jej na odpowiednią orbitę wykorzystano pole grawitacyjne Ziemi (trzykrotny przelot w pobliżu Ziemi) oraz Marsa (jednokrotny przelot).

Początkowo misja Rosetta miała lecieć do jądra komety 46P/Wirtanen. Opóźnienie startu spowodowało zmianę planów: wybrano kometę Czuriumowa-Gierasimienko. Okresowa kometa 67P/Czuriumowa-Gierasimienko została odkryta w roku 1969 przez Klima Czuriumowa z Obserwatorium Kijowskiego na zdjęciach wykonanych przez Switłanę Gierasimienko. Okrąża Słońce po eliptycznej orbicie z okresem 6,6 roku o dość dużym mimośrodzie (0,63). Jej orbita ulega dość dużym zmianom wskutek bliskich spotkań z Jowiszem (ostatnio w 1959 r.).

Do komety Rosetta dotrze we wrześniu tego roku, po czym zacznie krążyć na orbicie wokół niej prowadząc badania jej powierzchni. W tym czasie kometa osiągnie peryhelium, co może wywołać wzrost jej aktywności. W końcu Rosetta wyśle lądownik Philae, który osiądzie na jej powierzchni. Będzie to pierwsze kontrolowane lądowanie na powierzchni jądra komety.